Remembering the ones who are gone
Tydzień temu moja 4,5-letnia córeczka podczas wizyty na cmentarzu, powiedziała do mnie:
"Szkoda, że tych wszystkich ludzi nie ma już. Zostały po nich tylko napisy..."
Zatkało mnie, że tak małe dziecko wpadło na taką refleksję.
Dziś jest ten szczególny dzień, w którym wspominamy tych, których już z nami nie ma. Ja też mam takie osoby, które były dla mnie ważne, które były częścią mojego życia. Moje babcie, dziadkowie, wujkowie, ciocie... Mam ich w swoim sercu, pamiętam ich głosy, uśmiechy, ciepło. Chcę pielęgnować te wspomnienia, nigdy nie chcę o nich zapomnieć. Dla mnie te napisy, to nie wszystko co po nich pozostało. Dziś myślę o nich i modlę się za ich dusze...
A week ago my 4,5-year-old daughter, while we were visiting the cemetery, said to me:
"It's a pity all those people are gone. The only thing that's left are those engravings..."
It floored me that such a toddler could say something like that.
Today is the special day when we are remembering the ones who passed away. I also have such people who were important to me, who were part of my life. My grandmas, grandpas, uncles, aunts... I keep them in my heart, I remember their voices, smiles and warmth. I want to cherish those memories, I don't want to ever forget. For me the engravings are not all that's left. Today I'm thinking about them and praying for their souls...
Comments
Post a Comment